در مورد زن ها و مبل ها

این مجموعه به طور مشخص به موضوع زن می‌‎پردازد و زنان را در لحظه‌ای خاص از زندگی‎شان به نمایش می‌‎گذارد و این لحظه دقیقا زمانی است که این زن‎‌ها کار مشخصی انجام نمی‌دهند. لحظاتی که در این آثار از میان درگیری‎‌ها و شلوغی‎های زندگی یک زن انتخاب شده است می‌‎تواند ساعات استراحت و فراغت آنان باشد یا زنی را در لحظه تامل پیش از یک تصمیم‎گیری نشان دهد و یا لحظات خوشی را به تصویر بکشد که فرد تنها با بیکار بودن یا وقت تلف کردن آن‌ها را می‌گذراند. بجز یک تابلو باقی زنانی که در این آثار به تصویر کشیده شده‎اند بدون سر هستند و از آنجاکه بیشترین درک ما از حالات یک نفر به وسیله دیدن چهره او به دست می‌‎آید، نمی‌‏توان تشخیص داد که این زنان دقیقا چه حسی دارند یا به چه چیز فکر می‌‏کنند. در واقع برعهده مخاطب است که با توجه به حس خود از فیگور، رنگ‌ها و فضای کلی تابلو حدس بزند که شخصیت‎‌ها در کدام وضعیت قرار دارند. فرم چشم‎‌ها، لب‌ها و نگاه یک پرسوناژ باعث می‌‎شود او هویت خاصی پیدا کند و حتی شباهت همین اجزاست که باعث می‌‎شود ما دو نفر را شبیه هم بدانیم درحالیکه حذف صورت باعث شده است از چهره‌ها آشنایی‌زدایی شده و این امکان وجود داشته باشد که هر یک از آنان یکی از زنان این جهان باشند.